Την Κυριακή 21-11-2021 πεζοπορήσαμε σε πιο χαλαρούς ρυθμούς με αφετηρία και τερματισμό το ορεινό χωριό Ακράσι, άλλοτε κομμάτι του Δήμου Πλωμαρίου. Με το πέρασμα των χρόνων ο πληθυσμός του χωριού έχει συρρικνωθεί σε 50 μόνιμους κατοίκους που το καλοκαίρι φτάνουν τους 300 - 350. Σε πείσμα του λιγοστού πληθυσμού του παραμένει ένα περιποιημένο χωριό που κατά καιρούς οργανώνει πληθώρα εκδηλώσεων, κρατώντας ζωντανή την παράδοση.
Αυτή τη φορά διανύσαμε μια απόσταση περίπου 11 χιλιομέτρων, γύρω στις 3,30 ώρες, ευτυχώς με σύμμαχο τον καλό καιρό.
Η πεζοπορία μας είχε όπως πάντα άφθονο φυσιολατρικό κομμάτι, στην περιοχή Τζιγκλού, που χαρακτηρίζεται από ελαιώνες και πευκοδάσος, και απρόσκοπτη θέα από την Εξέδρα (έναν εξώστη στην πλατεία του χωριού κοντά στην πετρόκτιστη εκκλησία της Αγίας Παρασκευής) αλλά και άλλα σημεία της πεζοπορίας μας στην κορυφή Πριόνας με το εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία από τη μια μεριά και την παραλία της Δρώτας από την άλλη, επέκταση της παραλίας Βατερών.
Επειδή μέσα στη φύση συνυπάρχει έντονο το στοιχείο της παράδοσης, ο φίλος και συνοδοιπόρος μας Γιώργος Βερβέρης, γνήσιος Ακρασιώτης, μοιράστηκε μαζί μας κάποιες πληροφορίες που μας έκαναν να έρθουμε σε καλύτερη επαφή με το περιβάλλον στο οποίο κινηθήκαμε.
Με την άνεση του ανθρώπου που γνωρίζει την κάθε πέτρα του χωριού και της ευρύτερης περιοχής, μας οδήγησε αρχικά μέσα από τα ανακαινισμένα σπίτια του χωριού στην περιοχή του Αγίου Αντωνίου «στην Κάτω Βρύση», με πολλά νερά, τοποθεσία όπου χτίστηκαν τα πρώτα σπίτια των κατοίκων του Ακρασίου όταν αναγκάστηκαν να μετοικήσουν από την περιοχή Τζίγκλου λόγω πειρατείας των Ψαριανών πειρατών που έκαναν επιδρομές από την Δρώτα. Εκεί είδαμε και το λεγόμενο εγκαταλελειμμένο πια ΠΛΥΣΤΑΡΙΟ, όπου οι Ακρασιώτες έπλεναν τα ρούχα τους και έσφαζαν τα ζώα τους.
Από εκεί ακολουθήσαμε όμορφα μονοπάτια με φθινοπωρινά φύλλα, λιβάδια με ξερά χόρτα που θύμιζαν σταχοχώραφα του Ιουνίου και βρεθήκαμε στο εξωκλήσι των Αγίων Αποστόλων του οποίου η ονομασία τους προέρχεται από το γεγονός ότι εκκλησάκι περιβάλλεται από 12 αιωνόβια μεγάλα δέντρα (12 Άγιοι Απόστολοι). Μέσα στην εκκλησία υπήρχε λαξευτή κολυμβήθρα οι οποία καταστράφηκε κατά την ανακαίνιση του ναού, Στην περιοχή αυτή της Τζίγκλου βρέθηκε το 1990 και αυτοσχέδιο πέτρινο εικονοστάσι που βρίσκεται σήμερα στο Πολιτιστικό κέντρο Ακρασίου και φέρει στο πάνω μέρος του την χριστιανική επιγραφή «Ιησούς Χριστός Νικά» και από κάτω την ημερομηνία 1772, απόδειξη ότι η περιοχή την κατοικούσαν Ακρασιώτες πριν εγκατασταθούν μόνιμα στο σημερινό Ακράσι.
Λίγο πιο κάτω υπάρχει χτιστή βρύση με 2 πέτρινες γούρνες που δεν φαίνονταν σχεδόν καθόλου, ήρθαν όμως στην επιφάνεια και κατόπιν ανακαινίστηκε η βρύση από τους 2 Πολιτιστικούς Συλλόγους του Ακρασίου.
Δίπλα υπάρχει ένα άλλο εξωκκλήσι κτισμένο το 1990 από το ζεύγος Μιχάλη και Παρασκευής Λάσκαρη αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο. Από εκεί βρεθήκαμε στο 3ο εξωκκλήσι των ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ, που γιορτάζει την 8η Νοεμβρίου και όπου συνηθίζεται μετά τη λειτουργία να προσφέρονται εδέσματα στους πιστούς.
Η πεζοπορία μας συνεχίστηκε μέσα από ελαιώνες και πευκόδασος που μας έβγαλε στην Φάρμα Ελαφιών κι όποιοι στάθηκαν τυχεροί, τα θαύμασαν έστω από μακριά να αναπαύονται ή να μας παρατηρούν με περιέργεια στην ασφάλεια των δέντρων. Εκτός από τα ελάφια στο δρόμο μας βρέθηκαν πόνυ, άλογα, πρόβατα κι αρνάκια και χήνες, χαρακτηριστικά της λεσβιακής υπαίθρου.
Μετά την ολοκλήρωση της διαδρομής ακολούθησε βασιλικό γεύμα στο χωριό και το ραντεβού μας ανανεώθηκε για την επόμενη και τελευταία Κυριακή του Νοεμβρίου.
Χάρτης
Φωτογραφίες
http://www.oreias.gr/index.php/diadromes/pezoporiki-sezon-2021-2022/item/280-21-11-2021-pezoporia-sto-akrasi#sigProGalleriae555688805
Επιμέλεια
- Κείμενο: Γιώργος Βερβέρης, Ράνια Κεχαγιά
- Φωτογραφίες: Γιώργος Βερβέρης, Δημήτρης Καμπάνης, Ράνια Κεχαγιά, Νικόλαος Μάγειρας, Δημήτρης Σταματέλλης, Αντώνης Χατζηχαραλάμπους